Lieve allemaal, Weer even een verhaal met mijn belevenissen van de afgelopen week... Toen we woensdagmiddag terug kwamen van het internetcafé was Tina bij het weeshuis. Ze ging samen met ons en princilla's zus naar het ziekenhuis. Onderweg naar het ziekenhuis ging de uitlaat van de auto stuk. De chauffeur had het probleem na een paar keer stoppen eindelijk opgelost, hij hing nu met Eem touwtje vast. Toen we in het ziekenhuis aankwamen leek het met princilla al wat beter te gaan. Ik had tekenpapier, stempelstiften, gewone stiften en stickers voor haar meegenomen. Zo had ze tenminste wat te doen overdag.. In de auto terug hebben we Tina verteld dat we graag matrassen willen kopen van onze donaties. Zoals ik ook in mijn vorige verhaal heb geschreven  slapen de kinderen nu met z'n allen op ongeveer 10 matrassen. Wij wilden er graag voor zorgen dat alle kinderen een eigen matras kregen. Tina was erg enthousiast toen we het vertelde en zij dat ze morgen met de pickup langs zou komen, zodat wij de matrassen konden gaan kopen. De volgende dag was er een ander meisje die koorts had. Omdat dat hier ook verschijnselen van malaria kunnen zijn is Elise met het meisje Ruth en moeder Charlotte naar het ziekenhuis gegaan. Ik ben samen met Esther thuis gebleven om de was te gaan doen (met de hand) en de kamer eens grondig op de ruimen. Rond 2 uur kwamen Elise, Ruth en Charlotte terug van het ziekenhuis. Ze hadden Ruth getest op malaria maar dat was negatief. Ze hebben haar toen paracetamol zetpillen gegeven tegen de koorts. Vlak daarna kwam Tina eraan samen met haar chauffeur. Elise, Esther en ik zijn toen met de chauffeur naar Swedru gegaan om matrassen te gaan kopen. In de winkel lagen verschillende matrassen, wij hebben er voor gekozen op een dikkere variant te kopen. Die zal langer mee gaan en de kinderen zullen het lekkerder vinden liggen! Toen we onze keuze hadden gemaakt kon het inladen beginnen. 32 matrassen... Wauw, het was geweldig om te zien dat de achterbak van de pickup helemaal vol lag met matrassen. Ze kwamen nog een heel stuk boven de auto uit! Toen we bij het weeshuis aankwamen met de matrassen stonden alle kinderen te schreeuwen en te juichen, ze waren zo blij! Samen met de kinderen hebben we de matrassen opgestapeld in een van de vrijwilligerskamers. De matrassen worden pas in het nieuwe weeshuis in gebruik genomen. Vervolgens moesten we van Tina als vrijwilligers naast elkaar komen staan en de kinderen begonnen te zingen voor ons. Het was een soort gebed in de vorm van een lied om ons te bedanken. Daarna hebben de kinderen ons om de beurt een handje gegeven en ons bedankt. Veel kinderen zeiden: God bless you. Wauw, van dit hele gebeuren krijg je dan wel even kippenvel. Het deed heel veel met me dat ik echt wat voor de kinderen heb kunnen betekenen en dat ze laten zien hoe erg ze dit waarderen. Dus hier zijn jullie donaties heen gegaan! Het weekend wouden we graag naar Cape Coast. In de hoop dat het nu wel gingen lukken. Na de lunch hebben we afscheid genomen van Esther, zij ging zaterdag terug naar Nederland. Vervolgens zijn we richting Swedru gegaan om te pinnen. Toen we daar waren was de pin tijdelijk buiten gebruik. We hebben besloten om even te wachten en na een klein uurtje deed hij het weer. Gelukkig maar want anders konden we weer terug maar huis! Toen we de goede tro tro hadden gevonden kon de reis naar Cape Coast beginnen. We hadden we beste plekken, dus wij hadden er zin in! Helaas begon de bus na nog geen kwartier rijden een raar geluid te maken. We moesten stoppen en wachten op een andere tro tro. Na drie kwartier gewacht te hebben in een bloed hete bus konden we overstappen en onze reis voortzetten. Helaas hadden we nu niet van die goede plekken, een bank waarvan de rugleuning zo rechtop staat dat je bijna voorover valt... Na 2 uur rijden kwamen we in Cape Coast aan en zijn we met de taxi naar onze verblijfplaats gegaan: 'Oasis Beach Resort'. Oasis ligt direct aan het strand en heeft alle middelen voor een relax weekendje! Helaas waren de eerste nacht alle 2 persoons kamers al bezet en moesten we de eerste nacht doorbrengen in een slaapzaal die we deelden met 2 Chinezen, 1 Zuid-Afrikaan, 1 Duitser en 1 Engelse. We hadden even met ze gepraat en besloten we volgende ochtend gezamenlijk (1 Chinees, het Duitse meisje, de Zuid-Afrikaanse jongen en wij 2) naar Kakum National Park te gaan. De Chinees had een auto hier dus dat was helemaal makkelijk! De volgende morgen kwamen we rond 8 uur bij Kakum aan. Kakum is trouwens een van de weinige regenwouden in Ghana die bespaart is gebleven. We gingen samen met nog een groep en een gids op pad. Het was nog een hele klim naar boven en we waren dan ook al snel moe. Boven kwamen we aan bij een heleboel touw bruggen. Deze liepen als het ware in een rondje. Je moet geen hoogtevrees hebben als je hier overheen wil! Gelukkig hadden wij hier geen last van en we gingen als een speer over de touw bruggen heen, ver voor de groep uit! Na een uurtje hadden we alles gezien en konden we weer terug naar benden. Kakum staat ook bekend om de vele diersoorten die in het regenwoud leven, wij hebben er alleen geen een gezien... Eenmaal terug bij Oasis kunnen we inchecken in onze 2 persoons kamer met eigen wc en douche. De man van de receptie liep met ons mee naar de kamer. We keken onze ogen uit! We hadden uitzicht op de zee en een heeeeerlijk groot twee persoons bed. Die middag hebben we lekker gerelaxt in onze kamer em 's avonds hebben we heerlijk gegeten bij het restaurantje op hert beach resort. Je kon hier van alles krijgen; pizza, pasta, patat, hamburger, etc. En als je 2 week lang voornamelijk rijst hebt gegeten kun je van dit soort dingen intens genieten!! In de avond hebben we met wat Ghanezen wast gedronken. Alle mensen uit Ghana zijn echt super aardig en willen alles over je cultuur weten en ze vertellen ook graag over die van hun. Een Ghanees die eens in Nederland was geweest wist ons zelfs de geschiedenis van het Victoria Hotel in Amsterdam te vertellen! (Ik ben het inmiddels alweer vergeten hihi) 'S avonds in bed hoorde je het geluid van de zee, heerlijk relaxed om bij in slaap te vallen. Zondag morgen was het de bedoeling om lekker uit te slapen. Helaas zit het al zo in ons ritme dat we er vroeg uit moeten, dat we om 8 uur al wakker waren. Na het ontbijt zijn we het dorpje in gegaan, maar dit was niet zoveel soeps. Toen we terug waren hebben we nog even lekker op een bankje bij het strand gezeten, lekker ontspannen met een prachtig uitzicht. Om half 12 moesten we uitchecken en zijn toen ook maar gelijk gaan lunchen bij het rataurantje. We hebben heerlijk genoten van een groot bord vol patat en een hamburger. Rond half 2 zijn we per taxi naar het tro tro station gegaan. Helaas was de tro tro naar Swedru al vol en moesten we wachten tot de volgende tro tro vol zat, eerder gaat hij namelijk niet weg... Het heeft dan ook bijna 2 uur geduurd voordat we weggingen. Na een dik uur rijden waren we in Winneba. We zijn nog even bij princilla in het ziekenhuis langs geweest. Faustina was bij haar en ze vertelde ons dat ze morgen misschien naar huis mag, super goed nieuws!! Maandag morgen zijn we weer met Ruth naar het ziekenhuis geweest. In eerste instantie gewoon voor een controle, maar uiteindelijk bleek dat ze een inwendige infectie had... Ze heeft hier snelwerkende antibiotica voor gekregen. Princilla ligt nu nog in het ziekenhuis. De dokter komt steeds niet langs of hij komt wel langs maar zegt niks over wanneer ze weg mag. Ik heb het idee dat het hier ook een beetje onbeleefd is als je er naar vraagt... Laten we hopen dat ze snel thuis komt! De kinderen hebben trouwens ook door dat Elise een verpleegster is en allemaal interessante spulletjes mee heeft voor wondjes en dergelijk heden. Er staan dan ook regelmatig wat kinderen voor de deur van onze kamer te ''huilen'', omdat ze heel graag even behandeld willen worden door verpleegster Elise! Zo, dit was het weer voor nu. Ik hoop dat jullie nog niet moe zijn van het lezen, want ik hoop zo snel mogelijk weer een blog te schrijven zodat ik mijn belevenissen met jullie kan delen! Liefs Myrthe